Weer een dag te laat vanwege de wifi...
Blijf op de hoogte en volg Anne
16 Augustus 2014 | Zimbabwe, Victoria Falls
Een van mijn allerlaatste blogjes alweer! Het voelt zo gek om bijna weer naar huis te gaan… Aan de ene kant zijn de 4 weken voorbij gevlogen, aan de andere kant voelt het alsof ik hier al jaren woon. De afgelopen twee nachten heb ik zelfs gedroomd over het naar huis gaan. De eerste nacht was redelijk positief met heel veel knuffels voor iedereen, de tweede nacht was een ramp. Het ene moment waren we in Haren, het andere moment hier in de ‘rural garden’. Mama en Wouter waren er en Wouter had ook iets heel belangrijks te vertellen en niemand luisterde naar mij. Katie (de projectmanager van het leeuwenproject) was er ook en was alleen maar aan het lachen omdat ik zo graag het woord wilde hebben :P Niet de beste manier om wakker te worden dus…
Woensdag hebben we in de middag in het weeshuis armbandjes gemaakt met de kinderen. Een van de oud vrijwilligers heeft het garen hier achtergelaten en de kinderen vinden het fantastisch! Enorme chaos elke keer weer, maar dat geeft niet. Eindelijk was ook Isheamesu er weer. Zij is een van de kinderen die ik mee wil nemen naar het stadje zaterdag om een boek voor haar te kopen, maar de afgelopen week was ze er niet. Nu kwam ze op mij af gerend met een smile van oor tot oor toen ze me zag! Ze was de hele week ziek geweest… Ik ben ook begonnen met alle kinderen die aan me gehecht zijn te vertellen dat ik na morgen niet meer terug kom. Ze weten dat de vrijwilligers na een aantal weken weer weg gaan, maar leuk is natuurlijk anders.
Gister zijn we naar de rural garden geweest. Aangezien het vroeg in de ochtend altijd erg druk is bij de waterpomp zouden we eerst metingen gaan doen voor een nieuwe waterpomp in een andere tuin. Het meetlint hiervoor lag in het old peoples home, dus na gister woensdag met moeite afscheid te hebben genomen was ik er nu weer heel eventjes terug! Helaas was het meetlint zoek, dus zijn we toch maar direct naar de rural garden gegaan. Hier was het inderdaad erg druk, want de dichtstbijzijnde andere pomp is kapot, dus er zijn 2x zo veel mensen als normaal! Niet alle vrijwilligers waren er, want sommigen hadden een activiteit, maar toch waren we met wat veel om allemaal bij de pomp op water te wachten. Wij zijn dus maar begonnen met onkruid wieden, nou ja, gewoon er uit trekken met de blote handen. Het was heel gezellig en ik heb een heel interessant gesprek gehad met een van de vrijwilligsters uit Israël. Later op de ochtend heb ik mijn spieren getoond en een tijdje water gepompt. De pomp is ongeveer 100 meter van de tuinen af, dus hebben ze een reservoir gemaakt in de tuinen zodat je niet zo ver hoeft te lopen met de enorme emmers met water. De locals gebruiken het niet echt, maar wij pompen het water in het reservoir om vervolgens aan het eind van de ochtend in korte tijd vrijwel de hele tuin water te geven.
Om kwart over 11 zijn we richting het ‘viewing point’ vertrokken, waar je de mist van de watervallen heel goed kunt zien. Na een kort fotomoment zijn we doorgereden naar Masuwe voor de lunch. Vincent, de chef, is altijd heel vrolijk en super aardig. Telkens als hij mij ziet roept hij: ‘Annie! How are you?’. Een heerlijk warm welkom iedere dag weer! Tijdens de middagpauze ben ik even het stadje in geweest om te kijken waar de boekenwinkels zijn en hoe veel boeken ze er hebben. Morgen hoop ik 2 kinderen mee te kunnen nemen naar het stadje om voor beide een boek te kopen. Ik heb alleen nog toestemming van de ouders nodig, maar dat komt vast goed. De boekenwinkels zijn niet zoals in Nederland, maar als ze niets kunnen vinden wat ze leuk lijkt gaan we gewoon iets van schoenen kopen ofzo.
Op donderdag middagen gaan we altijd naar de leeuwen toe, niet mijn favoriet. Deze keer had ik echter al van te voren met Katie afgesproken dat ik meat prep zou doen. Eenmaal aangekomen bleek het een gecombineerde activiteit van meat prep, cup walk en het voederen van de leeuwen te zijn. Bij de meat prep moet je een enorm stuk vlees, soms wel een halve zebra ofzo, in stukken snijden met het juiste gewicht voor de leeuwen. Andrea en ik hebben ons helemaal uitgeleefd. Katie heeft gefilmd, dus hopelijk komt een stuk hiervan in mijn video terecht. De cub walk was vooral gezellig. Ik heb geen idee wat ik met de leeuwen moet doen, maar de mensen zijn altijd gezellig ;) Toen we bijna terug bij de kooi waren kwam er een auto langsrijden waardoor 1 van de cubs de benen nam. Gelukkig hadden ze haar na 5 minuten al weer terug bij de andere cub. Het voederen van de leeuwen was eigenlijk alleen het neergooien van het vlees, niet echt spannend maar wel leuk om een keertje gezien en gedaan te hebben.
In de avonden spelen we vaak met een klein groepje een potje kaarten of kletsen we gewoon de hele avond vol. De groep is redelijk verdeeld, maar de mensen waar ik nu mee om gaan zijn fantastisch! Hard werkend waar nodig en uitermate gezellig waar het kan. Een van de meiden heeft problemen met haar creditcard en kan niets betalen en ook geen geld opnemen. Aangezien ze graag de helikopter vlucht wilde doen heb ik aangeboden om voor haar te betalen. Haar vader heeft vanuit haar thuisland het geld overgemaakt, nadat het ons een half uur heeft gekost om alle benodigde informatie bij elkaar te verzamelen :P
Vandaag zijn we de hele dag naar school geweest. Normaal doen we dit op maandag, maar deze week hebben we de maandag en de vrijdag omgedraaid en dus waren we vandaag de hele dag op school. In de morgen hebben we de kinderen lesgegeven. Ik had twee meiden die erg graag wilde leren, maar nog erg veel moeite hadden met Engels te verstaan en begrijpen. Een uitdaging dus, maar uiteindelijk ging het best aardig. Na de pauze hebben we ook met deze kinderen armbandjes gemaakt en ook hier was het een groot succes. We hebben op school geluncht en daarna zijn we verder gegaan met het schilderen van de deuren en de klaslokalen. Aan het eind van de middag waren wij meer gekleurd dan de muren en deuren had ik het idee, maar de directrice vond het geweldig wat we hebben geschilderd.
Terug op de lodge heb ik geprobeerd mezelf weer in de oude staat te doen terugkeuren, maar tegen deze kliederboel was zelfs terpentine niet volledig opgewassen! Daarna ben ik met Andrea wezen betalen voor het helikoptervlucht. Joost had me gevraagd iets te kopen wat hij achteraf zelf toch graag had gekocht, dus na een stevige onderhandeling heb ik 6 nepbiljetten van Zimbabwaanse dollars gekocht.
Morgen wordt mijn allerlaatste dagje op het project. Het gaat vast niet makkelijk worden om afscheid te nemen van alle kinderen in het weeshuis, maar ik ga proberen me groot te houden voor hun! Zondag gaan we eindelijk de watervallen bezoeken. Vanochtend was het schokkend genoeg opeens zwaar bewolkt, dus ik hoop dat het zondag wel gewoon weer strak blauwe lucht is…
Ik ga proberen nog een laatste blogje te schrijven vanuit Zimbabwe en anders houden jullie hem tegoed vanuit het koude Nederland!
Groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley